(Tekst ten jest kontynuacją eseju Bo zmusza do myślenia)
Dokąd zmierzają sprawy…?
Być może pytanie to jest istotą kreowania okazji przedsiębiorczych w życiu. Czy ktoś nam to jednak powiedział np. w szkole? Czy ktoś nas notorycznie pytał: co czujesz na temat przyszłości? Co widzimy oczyma wyobraźni? A co rodzi się w sercu, gdy myślimy o przyszłości? Nikt poza nami, de facto, nie jest w stanie odpowiedzieć na te pytania, tak by odpowiedzi na nie… służyły nam!
Nie mam pewności, czy to ostatnie zdanie dociera do czytelnika… kłopot jaki widzę na co dzień jest już tak powszechny, że „trudno-dyskusyjny”. Ludzie uprawiają hazard życiowy, robią zakłady na samych siebie, a potem obwieszczają, że to życie jest niesprawiedliwe. Wiemy, że hazard uzależnia. Ale co jest tego przeciwieństwem? Co jest przeciwieństwem gry hazardowej? Przechodzimy zatem do sprawy zaanonsowanej w poprzednim odcinku:
Czemu służą cuda i kryjówki…?
Spójrzmy na mity i legendy. Tzw. skarby były zawsze schowane w jakiejś kryjówce, skrytce lub odległej krainie cudów. Zazwyczaj oddzielonej od bohatera i jego świata zestawem unikalnych potworów, pokrętnych koszmarów oraz demonów wszelkiej maści. Joseph Campbell m.i. w książce „Potęga Mitu” wskazał na monomit, który jest pierwowzorem wszystkich historii, nazwał go Wędrówką Bohatera. To cenne i wartościowe zagadnienie, gdyż stawia nas przed kilkoma pytaniami, na które odpowiedzi kryją się w nas samych, a nie w świecie zewnętrznym, na co wskazuje foremka każdego mitu:
- Co chcę ukryć przed światem?
- Od czego uciekam?
- Po co – nie widzę cudów?
- Czym siebie uwodzę? A jak innych?
Jonasz Kofta zauważył, by: „Rzec durniowi, że jest durniem. Nawet gdy asekuruje się odgórnie”. Zatem jak powyższe pytania zada sobie – dureń?
Każdy z nas ma chwilę słabości, więc rolę durnia znamy dobrze… z autopsji. Jako starszy dureń, postawiłbym te „pytania na durnia” tak:
Ad. 1 W jakiej dziedzinie chcę zostać przedsiębiorcą albo milionerem?
Ad. 2 Jaką mam wizję siebie i swoich celów?
Ad. 3 Moje marzenia i który milioner jest dla mnie przykładem realizacji swoich marzeń?
Ad. 4 Moja motywacja i jak zarazić innych moją motywacją?
W naszej książce przemycamy intrygującą wiele osób kwestię. Pytanie o uważność. Naszym zdaniem jest to: wrażliwe zatrzymanie się nad właściwą niejasnością…
Widzisz niejasności pomiędzy tymi dwoma grupami pytań? Zatrzymaj się nad każdą z nich. Poobcuj z nią trochę. Nie spiesz się… obserwuj spokojnie, uważnie. Zadawaj pytania, poczekaj świadomie na kolejne odpowiedzi wnętrza. Nie bierz pierwszej lepszej.
A kryjówki, skrytki i cuda zaczną się powoli wyłaniać z tej mgły, czy raczej oparów absurdu….
Powyższy esej pochodzi z najnowszej książki J. Sikory & R. Kroola „Na okruchach uważności…”, Fundacja LifeSkills 2014 (ukaże się drukiem w listopadzie b.r.)